دیسپرس کننده ها نقش مهمی در رنگرزی پلی استر با رنگزای دیسپرس دارند و به عنوان موادی جهت بهبود و افزایش مهاجرت و یکنواختی رنگزاهای دیسپرس بروی الیاف پلی استر شناخته شده اند. عدم پایداری دیسپرسیون رنگهای دیسپرس در محیط آبی موجب تجمع و رسوب رنگزا بر روی الیاف نساجی می شود و موجب نایکنواختی رنگرزی و کاهش ثبات سایشی رنگ و در نهایت کیفیت پایین کالای نساجی می گردد. میزان انحلال مواد رنگزای دیسپرس در آب حاوی مواد دیسپرس کننده، وابسته به ساختار شیمیایی مواد رنگزا، اندازه مولکولی، حضور گروههای قطبی و اثرات متقابل بین مولکولهای ماده رنگزا و مولکولهای دیسپرس کننده می باشد.
مواد دیسپرس کننده با نفوذ به داخل کلونی های تشکیل شده باعث از هم پاشیده شدن آنها می شود. پایداری دیسپرسیون در برابر لخته شدن و ته نشینی وابسته به نیروهای جاذبه و دافعه بین ذرات رنگ است و به نحوی بستگی به واکنش های سطح مشترک آب، دیسپرس کننده و رنگ دارد. در نتیجه دیسپرسیون بر اساس واکنشهای الکترواستاتیک پایدار می شود.
به عبارت دیگر بخش چربی دوست ماده دیسپرس کننده مولکول رنگ را احاطه می کند و بخش آبدوست آن به سمت آب جهتگیری می نماید و مانع از ته نشین شدن ذرات رنگ بر اثر نیروهای الکتروستاتیک می شود.

desperser - دیسپرس کننده